ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΛΕΡΓΗΣ

Ο πλανήτης μας αυξάνει το βάρος του κατά 100 τόνους καθημερινά λόγω της έντονης πτώσης αστρικής σκόνης και άλλων αστρικών σωμάτων στην επιφάνειά του.

Η φύση έχει δώσει στη μητέρα ένα δώρο, μια δυνατότητα, μια μοναδικότητα που κανείς άλλος δεν μπορεί να την έχει. Τον μητρικό θηλασμό. Είναι ότι πολυτιμότερο για τη νέα ζωή. Το βρέφος πέρα από την ανάγκη σίτισης του, ΄΄γεύεται΄΄ παράλληλα την ασφάλεια και τη στοργή της μητέρας του. Ταυτόχρονα όμως και η μητέρα κερδίζει απ αυτή τη μοναδική και ιδιαίτερη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ αυτής και του βρέφους.

Ο όρος ΄΄αποκλειστικός μητρικός θηλασμός΄΄, μας καθορίζει ότι η τροφή που αποκλειστικά χορηγείται στο βρέφος, είναι μόνο το γάλα της μητέρας του. Υπάρχουν και άλλα είδη μητρικού θηλασμού όπως ο ΄΄επικρατής μητρικός θηλασμός ΄΄ που εκτός από την χορήγηση μητρικού γάλατος παράλληλα χορηγούνται και άλλα υγρά όπως νερό, χαμομήλι κτλ και ο ΄΄μικτός μητρικός θηλασμός΄΄ που εκτός από το μητρικό γάλα παρέχεται παράλληλα και υποκατάστατο μητρικού γάλακτος, κυρίως γάλα σε σκόνη. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας συστήνει σήμερα αποκλειστικό θηλασμό μέχρι και το πρώτο εξάμηνο της ζωής του βρέφους. Μετά απ αυτή την ηλικία σιγά-σιγά μπορούμε να προσθέσουμε στερεά τροφή, ενώ ο θηλασμός μπορεί να συνεχίζεται μέχρι και το 2ο έτος της ζωής του βρέφους.

Το μητρικό γάλα είναι η ιδανική τροφή για το νεογέννητο. Τα ευεργετήματα που το βρέφος αποκομίζει από το μητρικό θηλασμό πηγάζουν όχι μόνο αποκλειστικά από τη σύσταση του μητρικού γάλακτος αλλά και από την ίδια την διαδικασία, από την οποία εξ άλλου ωφελείται και η μητέρα.

Τα ευεργετήματα του μητρικού θηλασμού είναι:

Για το βρέφος

• Τα θρεπτικά συστατικά παρέχονται σε ιδανική αναλογία και ισορροπία για την ανάπτυξη του

• Είναι μεταφορέας πολλών βιοχημικών στοιχείων για τη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και γενικότερα της ανάπτυξης του ( όπως ορμόνες, αυξητικοί παράγοντες, ανοσοσφαιρίνες κλπ)

• Θωρακίζει από λοιμώξεις του γαστρεντερικού του αναπνευστικού και του ουροποιητικού συστήματος, από λοιμώξεις των οστών και των συνδέσμων και από χρόνιο διαρροικό σύνδρομο

• Συμβάλλει στην πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας και άλλων νοσημάτων φθοράς όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και τα καρδιαγγειακά νοσήματα

• Συμβάλλει στην σωστή πνευματική ανάπτυξη, στην ωρίμανση του νευρικού συστήματος και επομένως στην αύξηση του δείκτη νοημοσύνης. Σ αυτό καθοριστική είναι και η διάρκεια του θηλασμού

• Βοηθά το βρέφος να αναπτύξει τις τροφικές του επιλογές δια μέσου της αυξημένης γεύσης και όσφρησης

• Συμβάλλει στο δέσιμο ψυχής μητέρας – βρέφους και προκαλεί ηρεμία στο βρέφος

• Παρέχει στο βρέφος έτοιμο γάλα που είναι πάντα φρέσκο αποστειρωμένο και σε ιδανική θερμοκρασία

Για τη μητέρα

• Συμβάλλει στη γρήγορη επαναφορά της μήτρας στην προ της γέννας κατάσταση και μειώνει την αιμορραγία μετά τον τοκετό

• Παρέχει μερική αντισύλληψη, συμβάλλοντας έτσι καθοριστικά στο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από μια πιθανή νέα εγκυμοσύνη

• Προστατεύει και συντηρεί τα αποθέματα σιδήρου της μητέρας αφού καθυστερεί την επανεμφάνιση της περιόδου

• Προστατεύει την θυλάζουσα μητέρα από οστεοπόρωση

• Προστατεύει μακροχρόνια την θυλάζουσα μητέρα από τον καρκίνο του μαστού

• Επιταχύνει την επαναφορά στο αρχικό σωματικό βάρος αφού υπολογίζεται ότι κάθε μήνας θηλασμού προκαλεί απώλεια σωματικού βάρους περίπου 1 κιλού

• Συμβάλλει καθοριστικά στη βιολογική και ψυχολογική ολοκλήρωση της γυναίκας στο νέο της ρόλο ως μητέρας

• Συμβάλλει στην ψυχική ηρεμία της μάνας κατά το χρονικό διάστημα της λοχείας

• Συμβάλλει στην εξοικονόμηση χρόνου αφού το γάλα είναι πάντα έτοιμο και διαθέσιμο

Το Πρωτόγαλα
Τις πρώτες μέρες αμέσως μετά τον τοκετό το γάλα μοιάζει να είναι υδαρές και χρώματος υποκίτρινου και ονομάζεται ΄΄πύαρ΄΄ ή ΄΄πρωτόγαλα΄΄ και έχει μεγάλη και μοναδική διατροφική αξία γιατί περιέχει και μεταφέρει αντισώματα από το αίμα της μητέρας όπως επίσης περιέχει πολλούς ανοσολογικούς παράγοντες που παρέχουν προστασία στο νεογέννητο από ασθένειες στις οποίες έχει ήδη αναπτύξει ανοσία η μητέρα. Το πρωτόγαλα είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία ενώ αντίθετα περιέχει λιγότερα λιπαρά και είναι πολύ εύπεπτο τις 2 με 3 πρώτες ημέρες της ζωής του νεογέννητου.

Το ώριμο γάλα
Την 4η ημέρα περίπου μετά τον τοκετό το ΄΄πύαρ΄΄ γίνεται ΄΄μεταβατικό γάλα΄΄ και κατά την 7η ημέρα ζωής γίνεται το ΄΄ώριμο γάλα΄΄, το οποίο είναι πιο λευκό και πιο ρευστό. Αυτές οι αλλαγές γίνονται για να καλύψουν πλήρως τις ανάγκες του βρέφους. Οι βιομηχανίες γάλακτος αποσκοπούν στο να παρασκευάσουν γάλα του οποίου η σύσταση να προσομοιάζει του μητρικού γάλατος. Παρά τις προσπάθειες όμως το μητρικό είναι αναντικατάστατο. Γι αυτό και θεωρείται εγκληματική αμέλεια η αποφυγή του μητρικού θηλασμού του βρέφους με διάφορες προφάσεις και δικαιολογίες.

Ο μητρικός θηλασμός είναι επένδυση υγείας για την μητέρα και κυρίως για το παιδί.

Η σχέση που υπάρχει ανάμεσα στον Σακχαρώδη Διαβήτη και την Παχυσαρκία είναι τεράστια και είναι πιθανό να αποβεί μοιραία για τουλάχιστον 200 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Ανάμεσά σ αυτούς εκτιμάται ότι είναι και 1,5 εκατομμύριο περίπου Έλληνες, από τους οποίους οι 500 – 700 χιλιάδες δεν ξέρουν καν ότι αντιμετωπίζουν αυτό το μεγάλο πρόβλημα. Περίπου 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο διατρέχουν ήδη μεγάλο κίνδυνο να εκδηλώσουν Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ ή Στεφανιαία Νόσο λόγω του υπερβολικού σωματικού τους βάρους, ενώ ήδη 200 εκατομμύρια ανθρώπων έχουν ήδη εκδηλώσει Σακχαρώδη Διαβήτη. Θεωρείται όμως ότι το 50% των ήδη πασχόντων από Σακχαρώδη Διαβήτη δε θα είχαν εκδηλώσει την ασθένεια αν δεν ήταν παχύσαρκοι.

Τα στοιχεία που προκύπτουν από στατιστικές έρευνες και συνδέουν τον Διαβήτη με την Παχυσαρκία είναι όντως απογοητευτικά:

• Ετησίως, περίπου 3 – 3,5 εκατομμύρια θάνατοι παγκοσμίως οφείλονται στον Σακχαρώδη Διαβήτη, που αναλογούν σε 6 θανάτους περίπου ανά λεπτό

• Το προσδόκιμο επιβίωσης των Διαβητικών με Διαβήτη τύπου II μειώνεται μέχρι και οκτώ χρόνια λόγω της παχυσαρκίας

• Κάθε επιπλέον κιλό σωματικού βάρους πέρα από τα φυσιολογικά όρια αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης Σακχαρώδους Διαβήτη κατά περίπου 5%

• Περίπου το 50% των ανθρώπων με Διαβήτη δε γνωρίζει ότι πάσχει ήδη από την ασθένεια

• Το 80% των ανθρώπων όταν μαθαίνουν ότι πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου II είναι παχύσαρκοι ή υπέρβαροι

• Ο Σακχαρώδης Διαβήτης σήμερα είναι η τέταρτη αιτία θανάτου, Είναι ένα από τα κυριότερα αίτια θανάτου από καρδιαγγειακά προβλήματα και εγκεφαλικά επεισόδια, αλλά και σημαντική αιτία τύφλωσης και εκδήλωσης νεφρικής ανεπάρκειας. Υπολογίζεται ότι αυτοί που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη έχουν 20 έως 40 φορές περισσότερες πιθανότητες να υποβληθούν σε ακρωτηριασμό σε ένα τουλάχιστον από τα κάτω άκρα

• Η σωστή διατροφή, η δίαιτα για περιορισμό μέσα στα αποδεκτά όρια του σωματικού βάρους και η σωματική άσκηση υπολογίζεται ότι συντελούν στην μείωση του κινδύνου εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη τύπου II μέχρι και 60%

• H παχυσαρκία σήμερα προσβάλλει μεγάλο αριθμό παιδιών και εφήβων, με συνέπεια να αυξάνεται συνέχεια ο αριθμός ατόμων νεαρής ηλικίας που πάσχει από προδιαβήτη ή και διαβήτη τύπου II, μία ασθένεια που μέχρι τώρα σχετιζόταν περισσότερο με τους ενήλικες και τα άτομα τρίτης ηλικίας

Η μεταβολή του τρόπου ζωής μας, η υγιεινή διατροφή και η σωματική άσκηση, είναι όπλα πολύ αποτελεσματικά στην καθυστέρηση, και γιατί όχι σε πολλές περιπτώσεις στην πρόληψη του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου II, αλλά και στον περιορισμό των επιπλοκών σε άτομα που πάσχουν ήδη από τον Διαβήτη. Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον οι μισές των περιστατικών Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου II θα ήταν δυνατό να προληφθούν αν υπήρχε η δυνατότητα να αποφευχθεί η υπερβολική αύξηση του σωματικού μας βάρους.

Το συμπέρασμα μας επομένως είναι: ΄΄ Θέλεις να αποφύγεις το Διαβήτη; Καταπολέμησε την παχυσαρκία σου΄΄

Την 26 Μαρτίου του 1896 δηλαδή σαν σήμερα, ο Λεωνίδας Πύργος έγινε ο πρώτος σύγχρονος Έλληνας Ολυμπιονίκης στην νεότερη ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων αφού κατόρθωσε στον τελικό του αγώνα ξιφασκίας να νικήσει τον Γάλλο Αθλητή Περόνε και να κατακτήσει έτσι το χρυσό μετάλλιο.

Γενικά όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα περιέχουν πολύ καλά ποσοστά ασβεστίου και βιταμινών όπως η βιταμίνη D και η ριβοφλαβίνη ( βιταμίνη Β2 ). Ιδιαίτερα το τυρί έχει ακόμη μεγαλύτερη περιεχτικότητα ασβεστίου αλλά και λίπους που συντελεί στην απορρόφηση του ασβεστίου από τον οργανισμό μας. Φανταστείτε ότι ένα ποτήρι γάλα 250 ml περιέχει 300 mg ασβεστίου περίπου, ενώ τα περισσότερα σκληρά και ημίσκληρα τυριά περιέχουν πάνω από 800 mg ασβεστίου ανά 100 gr. Επομένως όλα τα τυριά είναι μια εξαίρετη πηγή ασβεστίου και ειδικά γι αυτούς που παρουσιάζουν χαμηλά ποσοστά ασβεστίου στο αίμα και οστεοπόρωση. Όμως δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι παράλληλα περιέχουν και πολύ μεγάλα ποσά χοληστερόλης, κορεσμένων λιπαρών οξέων και νατρίου και επομένως δεν πρέπει να γίνεται μεγάλη κατανάλωση από άτομα που παρουσιάζουν αυξημένες τιμές χοληστερόλης, τριγλυκεριδίων ή από άτομα που παρουσιάζουν αρτηριακή υπέρταση ( πίεση ), νεφρική ανεπάρκεια και σακχαρώδη διαβήτη. Σ αυτές τις περιπτώσεις η πρόσληψη ασβεστίου πρέπει να γίνεται από τα υπόλοιπα γαλακτοκομικά προϊόντα όπως το γάλα και το γιαούρτι αλλά και αυτά ακόμη πρέπει να είναι με χαμηλή περιεχτικότητα σε λίπος ( 0 – 1,5 % ).

Αυτούς τους μήνες της άνοιξης πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όλοι εμείς που απολαμβάνουμε το τρέξιμο ή τον περίπατο μας στα μονοπάτια του Ποικίλου όρους. Όπως είναι γνωστό το βουνό αυτό, πέρα από το τι παρέχει στον άνθρωπο, φιλοξενεί και πολλά είδη πουλιών και άλλων ζώων. Ένα από αυτά είναι και η Ορεινή Πέρδικα ή Alectoris Graeca. Μάλιστα στο Ποικίλο όρος υπάρχει μεγάλος αριθμός πουλιών πιθανό γιατί είναι πολύ κοντά σε κατοικημένες περιοχές και απαγορεύεται το κυνήγι.

Έχει μήκος περίπου 30 με 35 cm και το βάρος της είναι 600 με 900 γραμμάρια περίπου. Στα πλευρά της διακρίνονται άσπρες με μαύρες ραβδώσεις που εναλλάσσονται ενώ οι παρειές και το μπρος μέρος του λαιμού της είναι άσπρου χρώματος και περιβάλλονται από μια στενή λωρίδα μαύρου χρώματος που αρχίζει από το ράμφος της πέρδικας και κατεβαίνει προς το λαιμό της δημιουργώντας μια μορφή περιλαίμιου.

Αυτό το είδος πέρδικας διαβιεί σε θαμνώδεις περιοχές και σε μεγάλο σχετικά υψόμετρο. Η τροφή της είναι κυρίως σπόροι φυτών, καρποί, σαλιγκάρια, σκουλήκια, διάφορα έντομα κλπ. Εκτός από την τροφή της η πέρδικα καταπίνει μικρά χαλίκια που εκτός του ότι την βοηθούν στην πέψη, προσλαμβάνει και το ασβέστιο της.Η Ορεινή Πέρδικα είναι ενδημικό είδος, άρα δεν αποδημεί, όπως φυσικά και οι άλλες Πέρδικες. Είναι κοινωνικό πτηνό και ζει κατά ομάδες των 10 με 15 ατόμων ενώ το χειμώνα μπορεί να γίνει συνένωση δύο ή και περισσότερων ομάδων και να φτάσει η τελική ομάδα τις 40 πέρδικες. Είναι είδος που ζει στο έδαφος και πολύ σπάνια θα την δεις να πετά ενώ τρέχει πάρα πολύ γρήγορα.

Η Ορεινή Πέρδικα είναι είδος μονογαμικό. Τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο οι ομάδες αρχίζουν να διαλύονται και τότε σχηματίζονται τα ζεύγη. Η θηλυκιά κάνει τη φωλιά της στο έδαφος συνήθως κάτω από τους θάμνους ή σε εδαφικές κοιλότητες στρώνοντας κάτω ξερά φύλλα δέντρων, ξερά χόρτα και λίγα πούπουλα. Το Μάρτη και τον Απρίλη γεννά 10 με 15 αυγά και τα επωάζει σε 20 ημέρες.

Γι αυτό προανέφερα ότι εμείς οι φίλοι του Ποικίλου όρους πρέπει αυτή την περίοδο να είμαστε πολύ προσεχτικοί, και να μην ενοχλούμε τις πέρδικες που γενούν ή επωάζουν τα αυγά τους. Οι νεοσσοί που βγαίνουν από τα αυγά βαδίζουν αμέσως και έχουν την φροντίδα και την επίβλεψη και των δυο γονέων.

Οι εχθροί της ορεινής πέρδικας είναι η Αλεπού , η αγριόγατα , τα γεράκια και οι αετοί. Και φυσικά ο άνθρωπος που με το άνευ ελέγχου κυνήγι έχει αφήσει πολύ λίγες πέρδικες στα βουνά με αποτέλεσμα τη δραματική μείωση των πληθυσμών.

Τα τριγλυκερίδια στο αίμα μας δεν πρέπει να είναι πάνω από150 mg%. Συνήθως είναι αυξημένα στους παχύσαρκους και στους υπέρβαρους, σε όσους καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοολούχων ποτών και απλών υδατανθράκων όπως γλυκών, παγωτών, αναψυκτικών και όπου αλλού είναι κρυμμένη μεγάλη ποσότητα ζάχαρης και σε περιπτώσεις ατόμων που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη. Επομένως ή αύξηση των τριγλυκεριδίων στο αίμα δεν σχετίζεται μόνο με τα λίπη της διατροφής μας αλλά και με τους υδατάνθρακες και ιδιαίτερα τον τύπο των υδατανθράκων που καταναλώνουμε. Οι σύνθετοι υδατάνθρακες δεν ανεβάζουν τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων εφόσον βέβαια γίνεται λογική χρήση. Το ποσοστό των τριγλυκεριδίων και των υπολοίπων λιπιδίων όπως της ολικής χοληστερόλης, της LDL, της HDL κλπ είναι που καθορίζουν το λιπιδαιμικό προφίλ μας. Όταν αυτό βέβαια δεν συνάδει με τα αποδεκτά όρια τότε αντιμετωπίζουμε τις γνωστές συνέπειες με τα καρδιαγγειακά νοσήματα.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ

• Απώλεια σωματικού βάρους σε περιπτώσεις παχυσαρκίας

• Περιορισμός του συνολικού λίπους της διατροφής και κυρίως του κορεσμένου αυτού δηλαδή που προέρχεται από τροφές ζωικής προέλευσης

• Περιορισμός των απλών υδατανθράκων όπως ζάχαρη, γλυκών, παγωτών κλπ

• Δραστικός περιορισμός ή και διακοπή της κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών

• Οι τροφές που πρέπει να καταναλώνονται είναι αυτές που περιέχουν καλής ποιότητας λιπαρά όπως είναι τα μονοακόρεστα (ελαιόλαδο) ή πολυακόρεστα ( τα ψάρια και οι μη επεξεργασμένοι ξηροί καρποί)

• Καθημερινή κατανάλωση τροφών πλούσιων σε φυτικές ίνες ( φρούτα, λαχανικά, όσπρια κλπ)

• Άθληση

• Διακοπή του καπνίσματος

Το λίπος και ιδιαίτερα το ζωικό λέγεται ότι δεν είναι πολύ φιλικό με την υγεία του ανθρώπου, όχι μόνο γιατί σχετίζεται με την παχυσαρκία και με άλλες παθήσεις, αλλά γιατί δημιουργεί με το χρόνο μεγάλα προβλήματα στην καρδιά και στα αγγεία μας. Εκ των πραγμάτων όμως το λίπος ζωικής προέλευσης είναι μέρος του διαιτολογίου μας που ενώ το φοβόμαστε, δεν μπορούμε και εύκολα να το αφαιρέσουμε από την διατροφή μας. Είναι όμως πραγματικά το ζωικό λίπος πάντα κακό για τον οργανισμό μας;

Η απάντηση είναι ναι και όχι. Τα λίπη διαφέρουν μεταξύ τους βάση της χημικής δομής τους και κατατάσσονται σε κορεσμένα, μονοακόρεστα και πολυακόρεστα. Τα κορεσμένα λίπη είναι στην ουσία βλαβερά για τον οργανισμό μας. Περιέχονται βασικά στα πλήρη λιπαρών γαλακτοκομικά προϊόντα και στο κρέας, και δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 10% των ημερησίων αναγκών μας σε θερμίδες. Στα μονοακόρεστα λίπη όπως είναι το ελαιόλαδο έχουν αποδοθεί και όχι άδικα ορισμένες ευεργετικές ιδιότητες, για τις οποίες θα πούμε άλλη φορά.

Τα πολυακόρεστα λίπη διακρίνονται σε δύο κατηγορίες, στα ω-3 και στα ω-6 λιπαρά οξέα. Τα ω-6 λιπαρά οξέα βρίσκονται στους σπόρους διαφόρων φυτών, ενώ τα ω-3 στα ψάρια. Μια μικρή διαφορά στη χημική τους δομή είναι αρκετή για να τους προσδώσει τελείως διαφορετικές ιδιότητες.

Έρευνες που έγιναν σε διάφορους λαούς όπως στους Εσκιμώους που ζουν στη Γροιλανδία, έδειξαν τις πραγματικά σπουδαίες ιδιότητες των ω-3 λιπαρών οξέων. Αν και οι Εσκιμώοι καταναλώνουν ταυτόχρονα υπερβολικές ποσότητες λιπών και χοληστερόλης, τα ποσοστά αθηροσκλήρυνσης, εμφραγμάτων και λοιπών καρδιοπαθειών στον γενικό πληθυσμό είναι ελάχιστα. Η καταγραφή των διατροφικών συνηθειών τους έδειξε πως η κατανάλωση λιπών που προέρχεται από τα ψάρια υπερέβαινε το 20% της ημερήσιας ενεργειακής τους ανάγκης. Οι έρευνες που ακολούθησαν ανέδειξαν την αντιθρομβωτική δράση των ω-3 λιπαρών οξέων των ψαριών και την καρδιοπροστασία που παρείχαν. Το ΕΡΑ ή εικοσιπεντανοικό οξύ και το DHA ή εικοσιδιπεντανοικό οξύ είναι τα γνωστότερα ω-3 λιπαρά οξέα. Είναι υπεύθυνα για τη σύνθεση ουσιών όπως οι Προσταγλαδίνες οι Θρομβοξάνες και οι Λευκοτριένες που έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλουν αρνητικά στη δημιουργία πλακών στις αρτηρίες μας. Οι παραπάνω ουσίες περιορίζουν τη σύνθεση λιποπρωτεινών πολύ χαμηλής πυκνότητας ( VLDL ) από το ήπαρ και συμβάλλουν στην έγκαιρη απομάκρυνση τους από το αίμα. Οι ιδιότητες αυτές είναι αποτέλεσμα της δράσης μόνο των ω-3 λιπαρών οξέων και όχι των ω-6 λιπαρών οξέων που όπως είπαμε είναι συγγενή με τα ω-3 λιπαρά οξέα.

Μέχρι τώρα δεν έχει αποδειχτεί ότι υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που να μην επιτρέπει την κατανάλωση φρούτου αμέσως μετά το φαγητό. Τα φρούτα, όπως είναι γνωστό περιέχουν φυτικές ίνες, βιταμίνες και αρκετά ανόργανα στοιχεία και άλατα. Η περιεκτικότητα τους σε βιταμίνη C, βελτιώνει σημαντικά την απορρόφηση του σιδήρου που προέρχεται κυρίως από τα φυτικά τρόφιμα που τον περιέχουν όπως τα όσπρια, το σπανάκι, οι πράσινες σαλάτες κ.λπ. που συνοδεύουν το γεύμα μας. Επομένως η κατανάλωση φρούτων παράλληλα με αυτές τις τροφές δρα ευεργετικά στην απορρόφηση του σιδήρου. Πρόβλημα δεν είναι πότε θα φάμε το φρούτο μας αλλά το ότι καθημερινά τρώμε όλο και λιγότερα φρούτα.