ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΛΕΡΓΗΣ

Η Πάρνηθα μας κάηκε πριν από 2 χρόνια και μαζί της ένας ακόμη ο τελευταίος και σημαντικότερος ίσως πνεύμονας οξυγόνου στο λεκανοπέδιο Αττικής. Η Πάρνηθα δεν κάηκε απλώς. Μαζί της πέθαναν εκατοντάδες είδη ζώων, ερπετών, πουλιών και το κυριότερο όλων, μαζί της πέθανε η λογική μας. Ακόμα δεν χωράει ο νους μου την αδιαφορία και την ανικανότητα τότε της κρατικής μηχανής. Η πυρκαγιά κάποια στιγμή έσβησε, τα αποκαΐδια έμειναν και τα καμένα δέντρα όμως κείτονται ακόμη εκεί σαν να μας θυμίζουν πως δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ το αγαπημένο μας βουνό. Γι αυτό πρέπει κα σφίγγουμε πότε-πότε την καρδιά μας και να ανεβαίνουμε στο βουνό. Πολλές δραστηριότητες διεξάγονται ακόμη εκεί όπως και τότε. Αγώνες τρεξίματος, αγώνες ποδηλάτου, πεζοπορίες και πολλά άλλα δρώμενα. Αύριο λοιπόν θα γίνει ο 26ος Γύρος Πάρνηθας ο οποίος διοργανώνεται από τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο Αχαρνών . Ένας από τους πιο όμορφους αγώνες δρόμου που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο σε κάθε γωνιά της Πατρίδας μας. Να λοιπόν η ευκαιρία. Χρέος κάθε δρομέα είναι να παρευρεθεί, αν μη τι άλλο για να δείξουμε ότι έστω και καμένη δεν θα σβήσει ποτέ από την μνήμη μας και ότι ευχαριστούμε το βουνό για το οξυγόνο την χαρά και την διασκέδαση που μας πρόσφερε απλόχερα όλα αυτά τα χρόνια.

Ακολουθεί η προκήρυξη του αγώνα.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΧΑΡΝΩΝ

ΕΤΟΣ  ΙΔΡΥΣΕΩΣ: 1976

Μέλος των Ελληνικών Ομοσπονδιών:

ΟΡΕΙΒΑΣΙΑΣ & ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗΣ — ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΑΣ — ΠΟΔΗΛΑΣΙΑΣ — ΤΖΟΥΝΤΟ — ΣΚΑΚΙ

Αχαρνές 19-8-2009

Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ

“26ος Γύρος Πάρνηθας”

Ο Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Αχαρνών ανακοινώνει τη διοργάνωση του 26ου ΓΥΡΟΥ ΠΑΡΝΗΘΑΣ για την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009.

Ο αγώνας συνδιοργανώνεται με το Δήμο Αχαρνών για 26η συνεχή χρονιά και σκοπεύει στη διάδοση των αθλημάτων βουνού, την ανάπτυξη του μαζικού αθλητισμού, τη σύσφιξη των σχέσεων των νέων ανθρώπων και στο να δώσει την ευκαιρία σε πολύ κόσμο να βρεθεί για μια ακόμη φορά στο αγαπημένο του βουνό.

Ο 26ος ΓΥΡΟΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ περιλαμβάνει 2 διαδρομές. Τη μεγάλη των 16 χλμ. για τους ενήλικες (άνδρες και γυναίκες) και τη μικρή των 4 χλμ. για τα παιδιά (αγόρια και κορίτσια κάτω των 16 ετών).

Η εκκίνηση για το μεγάλο γύρο θα δοθεί στις 10.00΄ ακριβώς και των παιδιών στις 10.15΄. Στη διαδρομή των 16 χλμ. θα υπάρχουν 3 σημεία παροχής νερού και μέριμνα αντιμετώπισης εκτάκτων περιστατικών.

Αφετηρία και τερματισμός του αγώνα θα είναι ο χώρος μπροστά στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας και η απονομή των βραβείων θα γίνει στις 13.00΄ στον ίδιο χώρο. Σε όλους τους δρομείς θα δοθούν αναμνηστικά μετάλλια και διπλώματα ενώ για τους πρώτους των 15 κατηγοριών (κατά φύλλο και ηλικία) έχουν αθλοθετηθεί κύπελλα!

ΠΡΟΣΟΧΗ: Για όσους δεν διαθέτουν ΙΧ όχημα, υπάρχει το λεωφορείο της γραμμής 714 από πλατεία Βάθη και ώρες αναχώρησης 6.40΄, 8.00΄ π.μ. και επιστροφής από Πάρνηθα 4.00΄, 5.10΄ μ.μ.

Πληροφορίες στα τηλέφωνα:

2102461528, 2102404100

Η δημοσιογράφος της «Ουάσιγκτον Ποστ» περιγράφει πως κέρδισε τη μάχη με την κατάθλιψη.

Από την παιδική μου ηλικία πάλευα να ξεπεράσω την κατάθλιψη που μου κατέστρεφε τη ζωή. Όταν η ψυχοθεραπεία και τα φάρμακα απέτυχαν να με βοηθήσουν, στράφηκα σε άλλους δρόμους. Το τρέξιμο μου έσωσε τη ζωή.

Όταν τερμάτισα στον μαραθώνιο της Βοστώνης σκέφτηκα ότι αυτή ήταν η μεγαλύτερη νίκη μου. Όμως συνειδητοποίησα ότι ο πιο σημαντικός αγώνας της ζωής μου ήταν η χρόνια κατάθλιψη. Και με τον τερματισμό μου έδειξα ότι την κερδίζω και αυτήν. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά πότε άρχισαν να ελέγχουν την καθημερινότητά μου οι ζοφερές σκέψεις. Θυμάμαι όμως, όταν ήμουν 6 ετών, να κλαίω διαρκώς.

Δεν κοιμόμουν τα βράδια και όταν τα κατάφερνα είχα εφιάλτες. Σταμάτησα να τρώω και αισθανόμουν διαρκώς ότι κάτι επρόκειτο να συμβεί, είτε στους γονείς μου είτε σε μένα. Με ταλαιπωρούσαν έντονοι πονοκέφαλοι και άρχισα να κάνω παρανοϊκές σκέψεις και να παθαίνω κρίσεις πανικού. Όλοι ήθελαν να με βοηθήσουν αλλά δεν ήξεραν πώς, γιατί ήταν τα μέσα της δεκαετίας του ΄70 και η ιατρική κοινότητα δεν πίστευε ότι ήταν δυνατόν τα μικρά παιδιά να πάσχουν από κατάθλιψη. Τα πράγματα χειροτέρεψαν στην εφηβεία μου οπότε και άρχισα να σκέφτομαι την αυτοκτονία.

Η μητέρα μου παρενέβη και με οδήγησε στην ψυχοθεραπεία, την οποία επειδή δεν απέδωσε ακολούθησε φαρμακευτική αγωγή και πλήθος άλλων θεραπειών που συχνά είχαν έντονες παρενέργειες. Και μετά ανακάλυψα το τρέξιμο. Το τρέξιμο και τους μακρινούς περιπάτους, για να είμαι ακριβής.

Μια ημέρα, κατά την οποία αισθανόμουν πολύ πιεσμένη, έφυγα από το σπίτι μου και άρχισα να περπατώ προς ένα κοντινό βουνό. Εκείνη την πρώτη μέρα περπάτησα πολύ και όταν γύρισα ήμουν ενθουσιασμένη για τα μονοπάτια που είχα ανακαλύψει. Η μητέρα μου περίεργη για το πόσο είχα περπατήσει με έβαλε στο αυτοκίνητο και διαπιστώσαμε ότι είχα κάνει 45 χιλιόμετρα- που έκαναν πολύ περισσότερο καλό στην ψυχική μου υγεία απ΄ ό,τι όλες οι θεραπείες και τα φάρμακα.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά περπατούσα ώρες και ώρες, σχεδόν κάθε μέρα. Όποτε είχα ελεύθερο χρόνο περπατούσα, όλο το Σαββατοκύριακο, καλύπτοντας πολλά χιλιόμετρα κάθε φορά και ακόμα περισσότερα το καλοκαίρι. Συχνά έπαιρνα ένα σακίδιο και κοιμόμουν τα βράδια έξω. Στην αρχή η μητέρα μου ανησύχησε κυρίως επειδή επέμενα να είμαι μόνη. Όμως η εντυπωσιακή αλλαγή στη διάθεσή μου την καθησύχασε. Έκτοτε όποτε έχω σταματήσει την άσκηση τα συμπτώματα της κατάθλιψης επανεμφανίζονται έντονα, γι΄ αυτό και πλέον προσπαθώ πάντα να ακολουθώ έναν τρόπο ζωής που μου επιτρέπει τους μεγάλους περιπάτους ή το τρέξιμο.

Πλέον όποτε αισθάνομαι άσχημα, βγαίνω έξω και τρέχω.

Συνήθως η διάθεσή μου βελτιώνεται μόλις βγω από την πόρτα, εν μέρει πιστεύω, επειδή παίρνω την ευθύνη να κάνω κάτι. Όσο πιο γρήγορα τρέχω τόσο πιο γρήγορα φτιάχνει η διάθεσή μου. Και όταν καλύπτω μεγάλες αποστάσεις, οι σκέψεις μου δεν γίνονται απλά θετικές αλλά και δημιουργικές.

Βελτιώνει την ψυχική υγεία

ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλές ιατρικές έρευνες που επιβεβαιώνουν ότι το τρέξιμο βελτιώνει την ψυχική υγεία. Παρ΄ ότι τα οφέλη είναι διαφορετικά σε κάθε άτομο, είναι γενικά αποδεκτό ότι η άσκηση είναι εξίσου βοηθητική στο ξεπέρασμα της ήπιας κατάθλιψης όσο τα φάρμακα και η ψυχοθεραπεία. Δεν είναι ξεκάθαρο ακόμα γιατί ακριβώς συμβαίνει αυτό. Πολλοί πιστεύουν πως η άσκηση έχει νευροχημικές επιπτώσεις στον εγκέφαλο που μιμούνται τις επιδράσεις των αντικαταθλιπτικών. Όμως, ενώ τα φάρμακα αυτά τονώνουν μερικούς επιλεγμένους νευροδιαβιβαστές που βελτιώνουν τη διάθεση, οι έρευνες δείχνουν ότι η άθληση τονώνει περισσότερους, μεταξύ των οποίων τη σεροτονίνη, την ντοπαμίνη, την ενδορφίνη και την επινεφρίνη που παίζουν κρίσιμο ρόλο στην κατάθλιψη. Η άσκηση περιορίζει επίσης τα επίπεδα της κορτιζόλης, που είναι η ορμόνη του στρες. Έρευνα του 2006 που δημοσιεύτηκε στην Επιθεώρηση Ψυχιατρικής και Νευροεπιστήμης ανέφερε ότι η κατάθλιψη συνδέεται με μείωση στη νευρογένεση, τη διαδικασία σύνθεσης νέων νευρώνων στον εγκέφαλο και ότι η άσκηση που όπως είναι γνωστό προωθεί την ανάπτυξη νέων νευρώνων στον εγκέφαλο, είναι αποτελεσματική γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι τα θεραπευτικά οφέλη αυξάνονται με την ένταση της άσκησης. «Με 20 έως 30 λεπτά έντονης άθλησης έχουμε 5-6 ώρες επίδρασης, δηλαδή περιορισμό του άγχους, του θυμού, της κούρασης και άλλων αρνητικών συναισθημάτων», λέει ο κλινικός ψυχολόγος Κιθ Γιόνσγκαρντ.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009, στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ