Περνάω έξω από το σχολείο και βλέπω δεκαπεντάχρονα και δεκαεξάχρονα παιδιά, ειδικά κοριτσάκια, με τα γλυκά τους προσωπάκια και τα σκισμένα τζιν να κάνουν τα γνωστά πηγαδάκια και μιλάνε για τα θέματα, σχολικά ή μη, που τα απασχολούν. Τα περισσότερα όμως έχουν σχεδόν απαραίτητα στο χέρι τους από ένα τσιγάρο. Μόλις σβήνει αυτό τα βλέπεις να βιάζονται να ανάψουν αμέσως το επόμενο. Αυτή είναι η εικόνα στα νέα παιδιά που τώρα το ξεκινούν. Τι να πούμε για μας τους παλαιότερους. Τι και αν οι επιστήμονες φωνάζουν. Τι και αν οι επιστημονικές έρευνες δείχνουν κάθε φορά τις ολέθριες συνέπειες. Είμαστε το φουγάρο της Ευρώπης, που δυστυχώς οι τέσσερις στους δέκα καπνίζουμε. Μια ευνομούμενη Πολιτεία θα έκανε τα πάντα σε μια εθνική αντικαπνιστική εκστρατεία ΤΩΡΑ. Όμως η πολιτεία κοιμάται! Σήμερα παγκόσμια μέρα κατά του καπνίσματος, εμείς τη «γιορτάζουμε» με τα γνωστά κούφια λόγια και τη γνωστή αδιαφορία.
Θέλεις στοιχεία;
- 650.000 αναμένονται ότι θα φθάσουν νεκροί τον χρόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω των συνεπειών του καπνίσματος
- Ο μέσος όρος ζωής στην πατρίδα μας υποχώρησε από την 3η στην 11η θέση, και αυτό σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας οφείλεται κυρίως στο γιατί παραμένουμε πρώτοι στο κάπνισμα
- Οι χώρες που απαγόρευσαν το κάπνισμα στους κλειστούς δημόσιους χώρους πέτυχαν μείωση των καρδιαγγειακών επεισοδίων και του αιφνίδιου θανάτου, σε ποσοστά που φθάνουν το 20%
Σήμερα, την 31η Μάη, η χώρα μας να εξαιρείται από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμη και από την Τουρκία, οι οποίες έχουν απαγορεύσει το κάπνισμα σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους. Βέβαια το υπουργείου Υγείας μας λέει ότι το μέτρο αυτό θα εφαρμοστεί από 1-1-2010. Γιατί τόσο αργά; Ας είναι. Όμως, παρά το ότι μέχρι σήμερα έχουν νομοθετηθεί διάφορα μέτρα που αφορούν την απαγόρευση του καπνίσματος ειδικά στα νοσοκομεία, αυτά μέχρι σήμερα έχουν μείνει ανενεργά. Σε νοσοκομείο Παίδων εργάζομαι και βλέπω παντού να καπνίζουν γονείς, συνοδοί παιδιών, ιατρικό και άλλο προσωπικό, χωρίς να υπάρχει ο σεβασμός στην υγεία των παιδιών και γιατί όχι και σε μας τους μη καπνιστές που υιοθετήσαμε μια πιο υγιή και ποιοτική διαβίωση. Η απαγόρευση του καπνίσματος στους κλειστούς δημόσιους χώρους δεν είναι κάτι το απλό και δεν αρκεί μόνον η ψήφιση ενός νόμου. Αυτό που απαιτείται είναι κυρίως η εφαρμογή του νόμου. Όπως επίσης απαιτείται η δημιουργία του αρμόδιου ελεγκτικού μηχανισμού για την πιστή εφαρμογή του νόμου.
Αυτά τα λίγα με την ελπίδα ότι την 31η Μαΐου του 2009 κάτι θα έχει αλλάξει.