ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΛΕΡΓΗΣ

Αγαπητοί φίλοι και επισκέπτες της ιστοσελίδας μου. Στις 24 Ιουνίου 2011 θα γίνει ή παρουσίαση ενός ιδιαίτερου βιβλίου. Αφορά 226 Φωτογραφίες από το παρελθόν, γεμάτες φωνή, γεμάτες νοσταλγία, οι οποίες περιέχονται σε ένα καταπληκτικό φωτογραφικό λεύκωμα, δημιούργημα από ένα Συνάδελφο και σπουδαίο Φίλο μου, τον Μαχαιριώτη Γιώργο Κουβέλη. Είσαστε όλοι προσκεκλημένοι στην παρουσίαση.

Η παρουσίαση του βιβλίου που δεν πρέπει να χάσει κανένας φίλος της φωτογραφίας, «ΜΑΧΑΙΡΑΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ – 226 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ» θα γίνει στις 24-6-2011 ώρα 20:00, ημέρα Παρασκευή, στη Στοά του Βιβλίου στην οδό Πεσμαζόγλου 5 & Σταδίου, στο Αρσάκειο Μέγαρο, στην Αθήνα.

Είναι 226 Φωτογραφίες από το παρελθόν, γεμάτες φωνή, γεμάτες νοσταλγία, οι οποίες περιέχονται σε ένα καταπληκτικό φωτογραφικό λεύκωμα, δημιούργημα από ένα Συνάδελφο και σπουδαίο Φίλο μου, τον Μαχαιριώτη Γιώργο Κουβέλη. Η ποιότητα και το μεράκι του Δημιουργού με την τεράστια αγάπη που έχει για την ιδιαίτερη πατρίδα του, προσδίδουν μια άλλη βαρύτητα και είναι τα σπουδαιότερα χαρακτηριστικά του Λευκώματος. Παρατηρώντας το άλμπουμ κανείς, κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν, ένα ταξίδι στο χρόνο που έφυγε τόσο νωρίς για μας τους μεγαλύτερους και μας θυμίζει παλιά μα πιο όμορφα χρόνια. Όσοι έζησαν εκεί σίγουρα μέσα από τις φωτογραφίες θα αναγνωρίσουν τον Παππού τους ή τη Γιαγιά τους, κάποιο ξάδελφο τους, κάποιο συγχωριανό που έφυγε νωρίς, κάποιο μετανάστη που έχει χρόνια να φανεί ή κάποιο μακρινό συγγενή. Μπορεί εγώ να μην έζησα ποτέ στην Μαχαιρά, αλλά οι εικόνες που μετέφερε μέσα στο μυαλό μου ο Δημιουργός από το μακρινό και πρόσφατο παρελθόν από αυτό το χωριό και κυρίως η αγάπη του Γιώργου για τον τόπο του με έχουν κάνει να αισθάνομαι και εγώ ένας Μαχαιριώτης. Πάντα τέτοια φίλε μου. Να έχεις την υγεία σου να προσφέρεις πρώτα από όλα για τον τόπο που σε γέννησε, για μας που σ αγαπάμε και κυρίως για την κοινωνία σε μια εποχή που ο εκφυλισμός των αξιών είναι εμφανής και σαρώνει τα πάντα.

ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ

Κεντρική διάθεση:

Ξηρομερίτικη Εταιρεία Λόγου & Τέχνης: Τηλέφωνο 2105230359

Γιώργος Κουβέλης: Τηλέφωνο 6937932365 και στο email giorgos_kouv@yahoo.com

Ο μέλανας ζωμός φτιάχνεται ακόμη στον Ομαλό από τους Κρητικούς. Για όποιο ταξιδεύσει στην Κρήτη και βρεθεί σ αυτά τα μέρη θα του συνιστούσα να τον δοκιμάσει. Θα έχει να λέει ότι δοκίμασε φαγητό από την αρχαιότητα. Η κ. Αντωνία Μαυρεδάκη λοιπόν, στο χωριό Καράνο στον Ομαλό Χανίων μαγειρεύει ακόμη το ξιδάτο, στο οποίο κύριο συστατικό της συνταγής παραμένει το αίμα του σφαγμένου χοιρινού.

Ένα φαγητό που έχει ως βασικό συστατικό το αίμα είναι όμως νόστιμο; Η κ. Αντωνία Μαυρεδάκη, που είναι μία από τις λίγες νοικοκυρές που μαγειρεύει ακόμη το ξιδάτο λέει: «Το ξιδάτο, ο μέλανας ζωμός των Κρητικών, προϋπήρχε του μέλανα ζωμού που παρασκευαζόταν στην αρχαία Σπάρτη και αποτελείτο από μαύρο ψωμί, χοιρινό κρέας και αίμα. Πρόκειται για ένα φαγητό που φτιάχνεται μόνο στα χωριά τα οποία βρίσκονται στη ρίζα των Λευκών Ορέων. Το ξιδάτο άλλωστε αποτελεί μία από τις μυστικές και πανάρχαιες συνταγές της κρητικής διατροφής. Η πλούσια κρητική κουζίνα έχει σχεδόν χαθεί, αφού οι νέες νοικοκυρές δεν ξέρουν ούτε ενδιαφέρονται να μάθουν τις παλιές συνταγές. Εγώ, από την άλλη, κρατάω όσο μπορώ ζωντανή τη γευστική παράδοση της περιοχής μου».

Το μυστικό για την επιτυχία του ξιδάτου δεν είναι τα φύλλα πορτοκαλιού και τα μπαχαρικά που χρησιμοποιούνται, αλλά το αίμα από τον σφαγμένο γουρούνι που προστίθεται στην κατσαρόλα, λίγα λεπτά πριν κατέβει το φαγητό από τη φωτιά. Μόλις δούμε ότι το κρέας έχει ψηθεί, προσθέτουμε λίγες κουταλιές αίμα, ώστε να δέσει η σάλτσα του φαγητού, αφού το αίμα έχει την ικανότητα, όπου μπει να προκαλεί την πήξη. Μόλις προσθέσουμε το αίμα, το αφήνουμε για λίγα λεπτά στη φωτιά, ανακατεύοντάς το και το φαγητό μας είναι έτοιμο για σερβίρισμα.

Στα παλαιότερα χρόνια το φαγητό αυτό μαγειρευόταν κυρίως την Παραμονή Χριστουγέννων που έσφαζαν το γουρούνι του σπιτιού αλλά και καθ όλη τη χειμερινή περίοδο.

Με τη θειά μου την Κοντύλω ( παραδοσιακό αποκριάτικο )

Με τη θειά μου την Κοντύλω
επηγαίναμε στο μύλο
Κούντα γω και κούντα κείνη
δίν’ ο Θεός και πέφτ’ εκείνη
πάνω γω από κάτω εκείνη

«Αχου Θειά και να’ σουν ξένη,
και το τι’ θελε να γένει»
«Κάμε, γιέ μου, τη δουλειά σου,
κι εγώ είμαι πάλι θειά σου»

Να κι ο μπάρμπας από πέρα,
τράκα τρούκα τη μαχαίρα:
«Βρ’ ανιψιέ, καταραμένε,
κι ίντα πολεμάς, καημένε;»

«Μπάρμπα, θερμασιά την πιάνει
και την πλάκωσα να γιάνει»
«Πλάκωσ’ την καλά, παιδί μου,
όπου να’ χεις την ευχή μου».

Πολύ κέφι, καλής ποιότητας τσικουδιά, όμορφες αναμνήσεις από τον τόπο μας, καλή μουσική, ωραίο χορευτικό, μεγάλη λαοσύναξη και κυρίως όμορφες παρέες απ τα χωριά της Βιάννου και όχι μόνο. Τελικά μόνο η μεγάλη χιονοθύελλα μας άγχωσε λίγο. Και του χρόνου συμπατριώτες με καλλίτερο καιρό.