ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΛΕΡΓΗΣ

Μπορεί πολλά παιδιά να γκρινιάζουν όταν το βλέπουν στο πιάτο τους, όμως το μπρόκολο είναι «πρωταθλητής» στην κατηγορία των λαχανικών, καθώς είναι εξαιρετικά υγιεινό και θρεπτικό. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόι εξέτασαν σε βάθος τα οφέλη του λαχανικού και εντόπισαν μια σημαντική συσχέτιση με μια σοβαρή μορφή καρκίνου. Επιστήμονες από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νότιας Ντακότα ανακάλυψαν προσφάτως ότι το μπρόκολο συμβάλλει στην προστασία από την επανεμφάνιση ορισμένων μορφών καρκίνου, καθώς καταστρέφει τα καρκινικά βλαστοκύτταρα. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα υψηλά επίπεδα σουλφοραφάνης που υπάρχουν στο μπρόκολο είναι ο «χειρότερος εφιάλτης» του καρκίνου.

Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Journal of Nutrition, υποδεικνύει ότι το μπρόκολο παρέχει προστασία ενάντια στον καρκίνο του ήπατος. «Η θεωρία που έχει επικρατήσει σχετικά με το μπρόκολο και την υγεία είναι ότι προστατεύει από αρκετές μορφές καρκίνου. Κανείς όμως δεν είχε εξετάσει συγκεκριμένα τη σχέση του με τον καρκίνο του ήπατος», δηλώνει η Ελίζαμπεθ Τζέφρι, ομότιμη καθηγήτρια Διατροφολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι. Όπως σημειώνει η καθηγήτρια, τα διαθέσιμα ερευνητικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι η παχυσαρκία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για τον καρκίνο του ήπατος. Δεδομένου ότι οι δείκτες παχυσαρκίας ανά τον κόσμο, κυρίως στις ΗΠΑ, σημειώνουν ανοδικές τάσεις, οι ερευνητές θεώρησαν ενδιαφέρον να εξετάσουν το ρόλο του μπρόκολου συγκεκριμένα στην εκδήλωση του καρκίνου του ήπατος.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των πειραμάτων που διεξήγαγαν οι ερευνητές σε ποντίκια, μια διατροφή «δυτικού τύπου», δηλαδή πλούσια σε κορεσμένα λίπη και πρόσθετη ζάχαρη (συστατικά που αποθηκεύονται στο συκώτι και μετατρέπονται σε λίπος), είναι πιο πιθανό να οδηγήσει σε μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (NAFLD) και εν συνεχεία σε καρκινογένεση στο συκώτι, συγκεκριμένα ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, τη συνηθέστερη και πλέον θανατηφόρα μορφή καρκίνου του ήπατος. Τα πειράματα περιελάμβαναν δύο ομάδες ποντικιών που τους χορηγήθηκαν διαφορετικά διατροφικά προγράμματα, είτε με μπρόκολο είτε χωρίς. Τα ποντίκια που έτρωγαν μπρόκολο είχαν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν επικίνδυνες αλλοιώσεις στο συκώτι τους.

Να σημειωθεί ότι το μπρόκολο διατηρεί την ισχυρή αντικαρκινική του δράση όταν καταναλώνεται ωμό ή ελαφρώς μαγειρεμένο στον ατμό.

Περισσότερα από 200 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο είναι υπέρβαρα και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις η νέα γενιά παιδιών, λόγω της παχυσαρκίας, αναμένεται να έχει μικρότερη διάρκεια ζωής από ότι οι γονείς τους. Η παιδική παχυσαρκία συσχετίζεται με την παχυσαρκία των γονέων, γεγονός που οφείλεται αφενός σε γονιδιακά αίτια και αφετέρου στο ότι οι διατροφικές συνήθεις των γονέων λειτουργούν ως πρότυπο για τα παιδιά.

Μελέτη με τίτλο «Δείκτης μάζας σώματος γονέων: Υπάρχει συσχέτιση με την δείκτη μάζας σώματος των απογόνων;» που πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία της Α΄ Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής και της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής έδειξε ότι ποσοστό 62,5% των παχύσαρκων παιδιών που μελετήθηκαν είχαν δύο υπέρβαρους/παχύσαρκους γονείς, 77,5% των υπέρβαρων/παχύσαρκων παιδιών ο πατέρας ήταν υπέρβαρος, ενώ η μητέρα ήταν υπέρβαρη σε ποσοστό 72,5% των παιδιών και παχύσαρκη σε ποσοστό 60,6%.

«Η παχυσαρκία αποτελεί μάστιγα για τον σύγχρονο κόσμο και είναι αποτέλεσμα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Στην Ελλάδα έχουμε μία από τις πρώτες θέσεις στην παχυσαρκία τόσο των ενηλίκων όσο και παιδιών και αυτό επειδή έχουμε απομακρυνθεί από τον πατροπαράδοτο τρόπο ζωής που είχε σχέση με τη μεσογειακή δίαιτα.

Είναι προφανές ότι με δύο τρόπους οι γονείς επηρεάζουν το αποτέλεσμα όσον αφορά την παχυσαρκία των παιδιών: πρώτον, γονιδιακά με την προδιάθεση να αναπτύξουν παχυσαρκία και τα παιδιά και δεύτερον, παιδαγωγικά αποτελώντας το πρότυπο των παιδιών και το πρότυπο το διατροφικό. Κάνουμε μια δυσοίωνη πρόβλεψη ότι με την αύξηση της παχυσαρκίας θα μειωθεί το προσδόκιμο επιβίωσης στις νεότερες γενιές, διότι η παχυσαρκία αποτελεί γνωστό παράγοντα καρδιαγγειακού κινδύνου, συνδέεται με ένα δυσμενές μεταβολικό προφίλ, δηλαδή είναι το ενδιάμεσο στάδιο για τον σακχαρώδη διαβήτη και επίσης συνδέεται με τον προδιαβήτη και την αντίσταση στην ινσουλίνη.

Η αντίσταση στην ινσουλίνη προκαλεί τόσο δυσλιπιδαιμία όσο και υπέρταση και η κατάσταση αυτή προδιαθέτει για την εμφάνιση των βασικών παραγόντων κινδύνου καρδιαγγειακής νόσησης και θανάτου» ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής Παθολογίας στο ΑΠΘ και διευθυντής της Α΄ Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής του ΑΧΕΠΑ, Απόστολος Χατζητόλιος. Η μελέτη των Ζ. Καραμπούτα, Ν. Κακαλέτση, Χ. Δημητρούλα, Β. Μπισμπινά, Ε. Φωτιάδου, Χ. Σαββόπουλου, Ι. Ρούσσου, Α.Ι. Χατζητόλιου, παρουσιάζεται με τη μορφή αναρτημένης ανακοίνωσης στο 2ο Πανελλήνιιο Σύνεδριο Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης στην Εσωτερική Παθολογία με διεθνή συμμετοχή, το οποίο διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.